- Powróciłem do życia, trzymając oburącz moją powieść, i wtedy moje życie skończyło się - wyszeptał mistrz i zwiesił głowę, długo chwiała się żałobna czarna czapeczka z żółtą literą "M".


(Bułhakow "Mistrz i Małgorzata")

Na ostatni chwyt każdy dzień jest dobry, ale ten idealny.

We live, as We dream - alone.

Kiedy mnie zakopią, Twój dystans do mnie będzie jeszcze większy. Niemożliwe stanie się możliwe. Ot, cała tajemnica umierania.

Bzdura! W pojedynkę położę się na... polu walki.

It's like penumbra.

Zbieram resztki z ulicy. Chodzę po sąsiadach. Nie wierzyłeś, gdy mówiłam, że nie mam już sił. Pozwól mi. Wiesz na co.

Zacisnąć neurony -raz, ale naprawdę porządnie.